We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

O Fillo de Suso

by Holgado

/
  • Record/Vinyl + Digital Album

    Vinilo de 12" con carpeta dobre e inlay
    Os collages do LP son obras de Martina Charaf feitos a partir dun albume de fotografías da familia Vieito.
    Edición limitada e numerada de 300.

    Includes unlimited streaming of O Fillo de Suso via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    ships out within 4 days
    Purchasable with gift card

      €15 EUR or more 

     

1.
instrumental
2.
Pronto para almorzar, imo-la herba seca O pai do meu pai xa quedaba á beira Tódolos curmáns separando as pedras E Consuelo fai filloas na lareira Pronto pra xantar, traemo-la herba seca O irmán do meu pai caeu no chan de pedra Dende o alto do carro cheo de herba Rimos todos del ó voltar da leira Pronto para cear, viño pan e callos O pai do meu pai mira para o seu prato Os rapaces só queren os garbanzos E baixamo-lo champán do faiado
3.
A Piscina 04:29
Chega o verán adeus as noites longas Coas rapazas da piscina as voltas É o veran do 1996 E a maior está toliña polo Xan A maior está toliña polo Xan Perri córtalle o cabelo ó vello Baixo a parra que vendimaremos Cando pasen os meses máis quentes Cando cheguen os pedreiros de Dublín Dinche que este ano quitan o trampolín O No Code de Pearl Jam de fondo nunha radio Manolito e Toño e Anxo e os demais do barrio Imos facer unha guerra a defende-lo noso Os donos da rua, os nugalláns mais perigosos Do Cotón ata o Barcala Somo-los donos desta estrada Entramos de tarde na piscina Mercamos unhas cervexas frías Fran está de socorrista este ano Para non ir o servicio militar E déixanos entrar sempre sen pagar E tumbámonos no alpendre logo Bebemos o que mercamos todos Cos cartiños de lava-los coches Do meu pai e máis os tíos de Marín E eu nunca saltei do trampolín O No Code de Pearl Jam de fondo nunha radio Manolito, e Toño e Anxo e os demais do barrio Imos facer unha guerra a defende-lo noso Os donos da rua, os nugalláns mais perigosos Do Cotón ata o Barcala Somo-los donos desta estrada
4.
Imos ir nada-lo río pola presa do muiño Imos ir nada-lo río pola presa do muiño Que aló a auga e máis profunda e o bosque máis romanceiro Que aló a auga e máis profunda e o bosque máis romanceiro Encontramos duas tobeiras pasada a ponte dos Castros Encontramos duas tobeiras pasada a ponte dos Castros Unha chea de ciscallo e a outra chea de raposos Unha chea de ciscallo e a outra chea de raposos Nunca tanta xente vin na nosa casa coma o día Nunca tanta xente eu vin na nosa casa coma o día Que morreu o meu avó e fixemos guarda na cociña Mentres velou o seu corpo a vella no piso darriba Viñeron de todo o val para da-lo pésame a familia Viñeron de todo o val para da-lo pésame a familia Uns viñeron por respeto i outros parecen raposos Uns non son máis que ciscallo i outros parecen raposos Fomos tapa-las tobeiras cun saquiño de cal viva Nunca tanta xente eu vin na nosa casa máis na vida
5.
Temos un can e unha pedra E medo a subi-lo tellado Temo-la gorra do vello colgada Detrás da porta do baño Temos unha cama fría E temo-la néboa do río E dous tapices no salón E un hórreo cheo de millo Temo-lo xabon da casa, Feito ca graxa do porco E botellas de Ricardhú Para pasa-lo San Cristovo Temo-la rosca de Ríos E un vaso de viño con pan E temo-lo sitio do vello Gardado por un ágila imperial Temo lo Campo da Feira Temo lo río Barcala Temo las ganas de festa E temo-lo xenio de mil treboadas
6.
Daquel pobo vimos Vimos facer dano Íbamo-lo río Co meu can mallado El xogaba na auga Ti bailabas preto Saltou do valado E esmagou o peito Probe meu cadelo Probe meu cadelo Daquel pobo vimos Vimos a esta festa Non temos traballo Nin ganas de telo Vai meu can probiño Arrastrando o peito Ti lanzando pedras Ós michos do rego Probe meu cadelo Probe meu cadelo
7.
Non hai máis Que facer Neste val Que traballa-la terra Terra que Viu marchar Os homes que Saíron de entre as súas pedras Pra Madrid Pra facer Un fogar Entre asfalto e merda Sen saber Que o rumor Ó ir durmir Era o canto das pedras
8.
Nunha mañá de febreiro ó verme tornou crisálida I a contratempo, sen pranto arrancou do corpo a alma Subiuna o vento mareiro polas faldas da montaña En espiral envolvente ata o cumio, sen gadaña Do Xiabre ollou pro mar que en vida lle foi negado Dende as Cies ata o Grove dende Rianxo a Cambados Voou por riba do Ulla ata Padrón e Santiago Mais tarde virou a esquerda despois de honrar ao Santo Pasou por Ponte Sarela, por Carballal e Quintáns Tamén ó Alto do Vento camiño de Vilachán Xa esta detrás da xanela pra ver aos fillos chegar Por fin despois do camiño alá pode descansar
9.
Tódolos curmáns Recollemos castañas na horta en Vilachán, Hai moito que facer e pouco que xogar, Xa ven o carnaval Ten meu tío Xan Unha careta de choqueiro que me fai Ter pesadelas cos seus pelos brancos, largos, Lémbrame a un animal E Rosalía vai a se-la reina da festa do carnaval Non hai no Estragos quen lle poda facer sombra Nesta noite longa Quedamo-los demais esperando na casa A ver se chegan xa os curmáns de Inglaterra. Temos que durmir uns enriba dos outros nos sofás Tódolos curmáns Facendo o mal na rúa, rompendo os cristáis Da casa do Ferreiro e comendo as orellas, Xa chegou o carnaval Toni vai mercar Un saco de petardos, Richard leva os cartos E temos tamén tiratacos da Coruña, E globos de auga no desván E Rosalía vai a se-la reina da festa do carnaval Non hai na Bamba quen lle poda facer sombra Nesta noite longa Estamo-los demais esperando na casa Xa están a chegar os curmáns de Inglaterra Temos que durmir uns enriba dos outros nos sofás Tódolos curmáns Pasando a noite en vela morrendo co frío Sube a néboa do río temos que marchar, xa foi o carnaval
10.
O marco 06:31
Vinte pesos para intentar Mercar algo a miña nai Leva o leite meu rapaz Dime a abuela para que vaia levar O leite a vella cega da rua de enfrente Leva o leite meu rapaz Celia algo haberate de dar Lévalle que xa verás E ala vou co meu curmán E danos unhas pesetiñas para os dous a medias Outro sábado, e non hai nada que facer Tedes tanto, que non sabedes que facer Vinte pesos para intentar Mercar algo a miña nai Vai ó Ríos meu rapaz Compra unha rosquiña e algo de pan E así se queres podes queda-las voltas Vinte pesos levo xa Para mercar algo a miña nai Na feria de Vilachán Os feriantes empezan a marchar E atopo unha acuareliña dun río no inverno Outro sábado, e non hai nada que facer Tedes tanto, que non sabedes que facer Volto a casa pra levar O seu regalo a miña nai Levo a rosca, levo o pan Levo o marco no bolsillo de atrás Do río que ben podía se-lo Tambre no inverno E aló ó lonxe miña nai Veme chegar co curmán Doulle o marco, doulle o pan E ela mira o seu regalo por fin E dime mentres deixa o marco enriba da cadeira Tedes tanto, que non sabedes que facer Outro sábado, e eu xa non sei que hei de facer E sube a auga do río no medio do inverno tan frío Da acuareliña que merquei E desborda o auga da beira e chega ata Ponte Maceira Camiño de Rebordáns E leva o río esta pena, e deixa un rastro de area E marcho eu co meu curmán Iremo-las troitas o río, faremos algo prohibido, Saberemos ben o que facer
11.
Vilachán, non sei se teño máis que dicir Hai algo no meu prato Loitando por sair Unha cor que tiñe o ceo dun tono gris Preludio dun orballo E un rastro de serrín E non hai máis semente Que foi da nosa xente Un terror non sei si hai moito máis que mostrar Hai algo no faiado Eu ben sei que está ahí Un olor a ferro e sangue chega ata aquí E un berro amuruxado Na habitación do lado E non hai máis presente Que foi da nosa xente E non hai máis semente
12.
instrumental

about

/////GAL

Ricardo Vieito e Carmen Fuentes vivían nunha casa vella de pedra no barrio de Vilachán, en Negreira. Tiveron dúas fillas, e anos máis tarde chegaron ademais catro fillos. Durmían todos enriba da cuadra das bestas. Ricardo e Carmen traballaron sempre de labregos.

Oitenta anos mais tarde o seu neto grava doce cancións que configuran un testemuño da nostalxia do rural. Feito dende a atalaia urbanita de Madrí, "O Fillo de Suso" trata de reivindicar as cousas importantes: as filloas de Consuelo, traballar menos, nadar no río, un prato de garbanzos.

/////ESP

Ricardo Vieito y Carmen Fuentes vivían en una casa antigua del barrio de Vilachán, en Negreira. Tuvieron dos hijas, y años después llegaron también cuatro hijos. Todos dormían encima de las cuadras de las bestias. Ricardo y Carmen trabajaron siempre como agricultores.

Ochenta años más tardé, su nieto graba doce canciones que conforman un testimonio de la nostalgia rural. Realizado desde la atalaya urbana de Madrid, "O Fillo de Suso" intenta reivindicar las cosas importantes: las filloas de Consuelo, trabajar menos, bañarse en el río, un plato de garbanzos.

credits

released December 20, 2021

/////GAL

“O fillo de Suso” foi gravado, mesturado e producido na casa e masterizado en Kadifornia por Mario G. Alberni.
Tódalas canciones foron compostas e escritas por Diego Vieito, excepto a letra de “Elexía” que foi escrita por Xan Vieito.
Os collages son obra da artista Martina Charaf, con fotografías dun álbum de Dolores Vieito. Autores das fotografías descoñecidos.

Colaboraron nesta ocasión:
Elisa García: Cello e arranxos de cello en 1, 2, 3, 4, 6 e 12
Miguel de la Ossa: Piano e arranxos de piano en 5 e 11
Rafael Mallo e Beatriz Rodríguez-Morales: Gravacións de campo en 1, 7 e 12
Os terribles de Gonte: Metáis en 9
Manuela Aparicio, María Carnicer, Daniel Jiménez, Nacho Lavilla, Carles Marqués-Marcet, Paula Salañer, Isabel Peña e Rodrigo Sorogoyen: Coros en 4


////ESP

"El hijo de Suso" fue grabado, mezclado y producido en casa y masterizado en Kadifornia por Mario G. Alberni. Todas las canciones fueron compuestas y escritas por Holgado, excepto la letra de "Elexía" que fue escrita por su tío, Xan Vieito.
Los collages que ilustran el álbum son obra de la artista Martina Charaf, con fotografías de un álbum de Dolores Vieito. Autores de fotografías desconocidas.

Colaboraron: Elisa García: Violonchelo
Miguel de la Ossa: Piano
Rafael Mallo y Beatriz Rodríguez-Morales: Grabaciones de campo
Os terribles de Gonte: Metales
Manuela Aparicio, María Carnicer, Daniel Jiménez, Nacho Lavilla, Carles Marqués-Marcet, Paula Salañer, Isabel Peña y Rodrigo Sorogoyen: Coros

license

tags

about

Holgado Negreira, Spain

A Holgado levárono a nacer a Santiago. Tardou en andar e fixo a comunión nos escolapios. Leva 20 anos facendo música encomendado a San Cristovo e Santa Margarida, que nunca foron milagreiros

En 20 anos tivo tempo de grabar 4 discos, xirar pola península, cantar na televisión, face-lo himno do mellor festival que hai, e beber moito Ricardhú, que é como lle chaman ó licor que fai o seu tío Ricardo
... more

contact / help

Contact Holgado

Streaming and
Download help

Shipping and returns

Report this album or account

Holgado recommends:

If you like Holgado, you may also like: